برگزاری دومین همایش دادخواهی برای کودکان قربانی ترور

در این همایش منصوره کرمی نایب رئیس انجمن دفاع از قربانیان تررویسم، ضمن تبریک روز جهانی کودک و گرامیداشت یاد و خاطره تمامی کودکان آسیب دیده از تروریسم در سراسر جهان به ویژه کودکان آسیب دیده در حمله تروریستی صدام حسین در سال ۱۳۶۷ به این بیمارستان، گفت: این بیمارستان در زمان جنگ مورد حمله قرار گرفت و عده‌ای کودک به شهادت رسیدند. انجمن ما جنبشی را تحت عنوان کودکان برای کودکان راه‌اندازی کرده تا از طریق کودکان، از کودکان آسیب دیده حمایت شود، شما می‌بینید که در یمن، سوریه، عراق، افغانستان و حتی در کشور خودمان تعداد زیادی از کودکان کشته می‌شوند. خانواده کودکان به کدامین گناه بایدروز‌های خود را با ترس و وحشت بگذرانند؟ می‌دانید ما زمانی که می‌ترسیم، این ترس دائمی می‌شود و این ترس همیشه با ما است.

منصوره کرمی همسر شهید علیمحمدی از شهدای هسته‌ای کشور افزود: ما این جنبش را راه انداخته‌ایم که بگوییم ما به فکر کودکانی که قربانی اقدامات تروریستی می‌شوند، هستیم؛ مردم و بچه‌های ایران به دنبال صلح هستند. کودکان ایران از اینکه کودکان دیگر نقاط جهان در رنج باشند، عذاب می‌کشند، چون با وجود خود فجایع تروریستی را لمس کرده‌اند.

وی ادامه داد: فکر می‌کنم، کار‌های آموزشی در خصوص پیشگیری از تروریسم را باید از کودکی آغاز کرد. این را کسانی خوب می‌فهمند که رنج آن را کشیده باشند. کسی که خانواده‌اش تحت حمله تروریستی قرار گرفته، هرگز دوست ندارد که کسان دیگری چنین تجربه تلخی را داشته باشند، در هر فاجعه کودکان بیش‌ترین آسیب را می‌بینند، چرا که قدرت دفاع از خود را ندارند.

در ادامه برنامه مدیر روابط عمومی بیمارستان کودکان بهرامی ضمن خوش آمدگویی به مهمانان همایش، روز جهانی کودک را به دانش آموزان تبریک گفت و اظهارکرد: این بیمارستان در سال ۶۷، آخرین سال جنگ مورد حمله قرار گرفت و کودکانی در آن شهید شدند. یاد این کودکان را گرامی می‌داریم و روز جهانی کودک را به همه شما تبریک می‌گویم. امیدوارم که هیچ کدام از شما به دلیل بیماری در بیمارستان بستری نشوید.

همچنین محمد علیکندری، از کارکنان سابق بیمارستان که در حمله موشکی مجروح شده بود، ضمن تبریک روز جهانی کودک به بیان فاجعه رخ داده در بیمارستان پرداخت و گفت: دست استکبار جهانی از طریق صدام حسین و با همکاری منافقین، این بیمارستان را مورد حمله قرار داد. این بیمارستان تخصصی کودکان یک نمونه از جنایت حزب بعث به رهبری صدام حسین با همدستی منافقین علیه کودکان در جهان است.

وی ادامه داد: در زمان حمله ما مشغول کار در رادیولوژی بودیم که ناگهان صدای انفجار آمد. صدای گریه کودکان فضا را گرفته بود، درب مهد کودک بیمارستان که کودکان در آن بودند، بسته بود. آن را باز کرده و وارد شدیم. اول متوجه نشدیم که چه خبر است. وارد حیاط شده و دیدم سقف خراب شده است و تعداد از کودکان کشته شده و تعداد دیگر در زیر آوار گیر افتاده‌اند، صحنه‌های بسیار دردناکی بود که یاد آوری آن مرا متاثر می‌کند، به همین دلیل چیز دیگری نمی‌توانم بگویم، فقط می‌توانم یاد آن‌ها را گرامی بدارم. ایشان به دلیل تاثر شدید و گریه نتوانستند به سخنان خود ادامه دهند.

منیژه صفی‌یاری جانباز ترور که در کودکی یک پای خود را در انفجا تروریستی از دست داده است، به روایت چگونگی مجروحیت خود و مشکلات جسمی و روحی ـ. روانی خود بر اثر آن فاجعه پرداخت و گفت: در سن ۱۷ سالگی در بازار تهران در اثر انفجار بمب پای راست خودم را از دست دادم. مادرم نیز در این حادثه مجروح شد. سی سال از این موضوع می‌گذرد. من کسانی را می‌شناسم که در سنین کودکی در اثر حوادث تروریستی یا مناقشات مسلحانه دچار قطع عضو و دیگر مجروحیت‌ها شده‌اند. ما با همه کودکان دنیا از جمله یمن و کشور‌های دیگری که کودکان‌شان از بین رفته اند، اظهار همدردی می‌کنیم و امیدواریم عدالت در سراسر جهان حکمفرما شود.

شفیق شرق، رایزن فرهنگی سفارت افغانستان در تهران، سخنران بعدی این مراسم بود که ضمن ابراز خرسندی از حضور در این همایش اظهار کرد:، قربانیان ترور را بیش از هر کشور دیگری در جهان، ما مردم افغانستان که خود با این وضعیت آشنا هستیم درک می‌کنیم. روایتی که از حمله به این بیمارستان نقل شد، چیزی است که ما به خوبی آن را درک می‌کنیم و کسی که در افغانستان بزرگ شده است، امکان ندارد، با صحنه‌ای مثل آن مواجه نشده باشد.



وی ادامه داد: به دلیل آنکه تعداد زیادی از شهروندان افغان در کشور شما حضور دارند، شما به خوبی با این مساله آشنا هستید. سه میلیون نفر از کشور افغانستان که در ایران زندگی می‌کنند به دلیل پشت کردن به کشورشان نبود، بلکه به دلیل وقوع چنین خشونت‌هایی مجبور شدند به ایران مهاجرت کنند.

رایزن فرهنگی سفارت افغانستان در تهران افزود: امروز، روز جهانی کودک است و ما نباید مسائل غم‌انگیز را عنوان کنیم. اما به دلیل اینکه در آینده ممکن است مسوولیت‌هایی را برعهده بگیرید، این مسائل را می‌گوییم تا بتوانید سفیران صلح باشید. آنچه که برای این بیمارستان اتفاق افتاده، در افغانستان بسیار رخ داده و شاید روز‌ها و شب‌ها درباره آن صحبت کنیم، باز نتوانیم بگوییم که چه بر سر ما آمده است. زمانی که کودک بودیم و به مدرسه می‌رفتیم، همواره صدای غرش هواپیما‌ها را می‌شنیدیم و در کلاس درس به جای گوش دادن به صحبت معلم مجبور بودیم هر یک به دنبال پناهگاهی برای خود باشیم تا از حملات در امان بمانیم. به این دلیل نیمی از زمانی را که باید در مدرسه حضور می‌داشتیم، اصلا در مدرسه نبودیم.

شفیق شرق خاطرنشان کرد: در افغانستان مرکزی وجود دارد که وابسته به فرانسوی‌هاست. از من دعوت کرده بودند که در این مرکز درباره یک تئاتر صحبت کنم. این تئاتر درباره سکوت پس از انفجار بود. این تئاتر اجرا شد و حین اجرای نمایش، ناگهان صدای انفجاری شنیدیم. اول فکر کردم که این انفجار هم نمایشی است و مربوط به تئاتر می‌شود. وقتی که از سالن خارج شدیم متوجه شدیم که انفجاری واقعی رخ داده و لباسم پر از خون مردمی شد که کشته و مجروح شده بودند. در افغانستان سال‌هاست که چنین اتفاقاتی می‌افتد. امیدواریم وقتی که شما بزرگ می‌شوید، صلح جهان را بگیرد.

در پایان مراسم، بیانیه همایش توسط یکی از کودکان قرائت شد.

انتهای پیام